Twee redenen. Eén: ruim twintig jaar heb ik bij de uitgeverij Van Dale gewerkt. Na zo’n lange tijd tussen de woordenboeken draai je vanzelf de vraag om. Waarom niet? Twee: het is me te vaak overkomen dat ik me afvroeg hoe je iets krachtiger kon zeggen, en dat ik het antwoord niet in een bestaand woordenboek kon vinden.

Bijvoorbeeld, ik kom de Engelse vergelijking mad as a hatter tegen en vraag me af hoe je dat in het Nederlands zou zeggen. ‘Gek als een hoedenmaker’ zeggen wij niet en de Engelse Van Dale geeft alleen de vertaling stapelgek (die niet dat fraaie klinkerrijm heeft). Pas na een tijdrovende zoektocht door allerlei (digitale) woordenboeken, krijg je zicht op de manieren waarop je in het Nederlands het begrip ‘gek’ kunt intensiveren: gek als een bos uien, gek als een cent, gek als een deur, gloeiend gek, knettergek, knotsgek, gek als een krop sla, spijkergek, stapelgek, gek als een stekker, stuitergek, te gek om los te lopen, te gek voor woorden, gek als een ui. Het zijn ze vast nog niet allemaal, en ze zijn niet allemaal even gangbaar, maar ze bestaan en ze worden gebruikt. Die rijkdom zichtbaar maken, dat leek me een mooie taak.